Krokwiowiec piłkorożny (Priobium carpini)

Krokwiowiec piłkorożny – informacje ogólne

Krokwiowiec piłkorożny (łac. Priobium carpini) jest pospolitym chrząszczem, szkodnikiem drewna z rodziny kołatkowatych. Jego ciało osiąga długość do 5 mm i jest ciemnobrunatne. Jego cechą charakterystyczną są piłkowate czułki. Pokryty jest szarym, przylegającym owłosieniem. To typowy szkodnik drewna.

Krokwiowiec piłkorożny – występowanie

W Polsce, Krokwiowiec piłkorożny występuje bardzo licznie. Najczęściej można go znaleźć w konstrukcjach dachowych, gdzie jest zwykle cieplej. Najbardziej podatne na porażenie jest zagrzybione drewno występujące na górnych partiach budynków. Idealnymi warunkami żerowania tego szkodnika jest niska wilgotność i wysoka temperatura otoczenia.

Krokwiowiec piłkorożny – cykl rozwojowy, larwa

Rozmnażanie tego szkodnika występuje tylko w ciepłych miesiącach – czerwcu, lipcu i sierpniu. Samica nie nadgryza drewna tylko wyszukuje szczeliny i pęknięcia i tam składa jaja. Jeśli warunki są sprzyjające to rozwój larw może potrwać około dwóch lat. Larwy są dłuższe od osobników dorosłych, osiągają nawet 1 cm. Samo żerowisko krokwiowca przypomina żer kołatka.

Krokwiowiec piłkorożny – wyrządzane szkody

Potocznie mówi się, że krokwiowiec jest 'przyjacielem’ grzybów, które występują w drewnie. Nie niszczy drewna ale przyczynia się do szybszego rozkładu i zniszczenia drewna, które zostało zaatakowane przez grzyby. Podstawową metodą walki z tym szkodnikiem jest zabezpieczanie drewna przed zagrzybieniem i zawilgoceniem.