Drzewożerek jednożerny (Dryocoetes autographus)
Drzewożerek jednożerny – informacje ogólne
Drzewożerek jednożerny (łac. Dryocoetes autographus) to chrząszcz (często określany jako kornik) należący do rodziny ryjkowcowatych. Owad ten osiąga od 3 do 4,5 mm długości, ma czarnobrunatne lub brunatnoczerwone walcowate ciało, które jest pokryte charakterystycznymi długimi włoskami na całej powierzchni. Ponadto przedplecze drzewożerka jednożernego swoim kształtem przypomina okrąg, a z kolei na pokrywach kornika widoczne są regularne płytkie kropeczki.
Drzewożerek jednożerny – występowanie
Drzewożerek jednożerny jest gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym na obszarze całej Europy, a także Północnej Azji aż po Koreę i Japonię. W Polsce kornik ten spotykany jest najczęściej na terenach nizinnych oraz podgórskich, nieco rzadziej występuje na obszarach typowo górskich. Obiektem ataku drzewożerka są iglaste gatunki drzew. Szczególnie upodobał sobie żerowanie na świerku, ale wybiera także jodłę, sosnę, limbę, kosodrzewinę i wejmutkę.
Drzewożerek jednożerny – cykl rozwojowy, larwa
Larwa drzewożerka jednożernego jak w wypadku larw wszystkich kornikowatych jest pozbawiona odnóży, ma przeważnie barwę białą z głową w kolorze jasnobrązowym czy też jasnobrunatnym. Z kolei stadium poczwarki drzewożerka określane jest mianem wolnego i posiada barwę białą.
Ostatnim etapem cyklu rozwojowego drzewożerka jednorożnego jest postać chrząszcza. W tym stadium kornik osiąga od 3 do 4,5 mm długości. Budowa ciała chrząszcza jest krępa i walcowata, składa się z przedplecza oraz pokryw w kolorach brunatnoczerwonym lub brunatnoczarnym. Ponadto całe ciało drzewożerka jednożernego jest pokryte mikroskopijnymi włoskami.
Drzewożerek jednożerny – wyrządzane szkody
Jak już zostało wspomniane powyżej, drzewożerek jednożerny atakuje głównie drzewa iglaste, ze szczególnym upodobaniem świerków. Kornik ten wybiera głównie tzw. leżaninę, złomy lub wywroty, czyli drzewa uszkodzone bądź powalone w wyniku działania niszczycielskiej siły wiatry. Żerowanie drzewożerka jednożernego w praktyce przyczynia się do ostatecznej dewastacji drzewostanu, który został osłabiony przez inne korniki i szkodniki drewna.